In een eerder artikel ging ik in op de meest bekende identificerende sporen in het forensisch onderzoek; DNA-profilering en vingerafdrukken. Er zijn nog meer sporen waarmee personen kunnen worden geïdentificeerd.
In dit artikel beschrijf ik de identificerende eigenschappen van handschrift en stemgeluid.
Handschrift
Op de basisschool hebben we als kind geleerd hoe we moeten schrijven. In speciale schriftjes leerden we letters maken tussen schrijflijnen en hulplijnen in. Nadat we geleerd hadden om letters te schrijven, werd verder aandacht besteed aan het vormen van woorden en zinnen.
Door heel veel oefening werd het schrijven van letters een onbewuste motorische vaardigheid. Iedereen ontwikkelde een unieke eigen wijze van schrijven, gebaseerd op de hoofdvormen van de letters die we hebben geleerd.
Deze unieke variaties en met name de combinatie hiervan, maakt dat ieder handschrift uniek is.
Hierin zit gelijk ook de beperkende factor van het handschriftonderzoek. Voor een gedegen onderzoek, waar een onderbouwde conclusie uit kan worden gevormd, is voldoende schrift nodig. Een tekst van een paar woorden of tekens, is niet voldoende voor een gedegen onderzoek.
In de loop der jaren veranderd ons handschrift. Ook zijn er verschillen aan te treffen tussen het handschrift van mannen en het handschrift van vrouwen. Deze verschillen en interpretaties zijn echter zeer subjectief en kunnen nooit als bewijsmiddel gelden in een gerechtelijk traject.
Stemgeluid
Spraak komt tot stand door verschillende factoren. Op jonge leeftijd leren we onze spraakorganen te gebruiken om klanken te vormen die door andere mensen worden begrepen. Na veel oefening kunnen we woorden vormen en wordt de nadruk gelegd op de betekenis van de klanken in plaats van de klank zelf. We leren zelfs om verschillen in klanken te maken, wanneer de klanken verschillende betekenissen hebben (de zogenaamde intonatie).
De stemkenmerken die afhankelijk zijn van fysieke factoren, kunnen niet of nauwelijks (en dan alleen kortstondig) worden gemanipuleerd door de spreker. Hierdoor is stemgeluid een identificerend kenmerk.
In de loop van ons leven veranderd onze stem toch. Dit heeft te maken met de fysieke factoren die van invloed zijn om stemgeluid. Onder andere de grootte van de keelholte en mondholte en de dikte en lengte van de stembanden zijn van invloed op het stemgeluid.
Identificeren
Voor het identificeren van een individu aan de hand van handschrift of stemgeluid is voldoende en representatief referentiemateriaal van groot belang. Als je zelf naar je aantekeningen van de afgelopen maand kijkt, zie je grote verschillen in je eigen handschrift. Dit is natuurlijk. Door omgevingsfactoren (haast, schrijfgerei, ondergrond) schrijven we anders. De unieke kenmerken blijven echter altijd aanwezig.
Wat wil jij leren over handschrift en/of stemgeluid?
Heb jij nog vragen over handschrift of stemgeluid? Welke informatie zou je graag van mij willen weten over deze twee sterke identificerende sporen? Laat het weten in het reactieveld hieronder en ik beantwoord de vragen in de komende blogs.
Ken je mensen in je netwerk die belang kunnen hebben bij deze informatie? Deel deze blog met je netwerk door op de tweet, like of share buttons te klikken, zodat ook de mensen in jouw netwerk kunnen profiteren van dit blog.
Samen naar de waarheid!
Cynthia
