Forensisch onderzoek baseert zich op feitenvinding. ‘Stille getuigen’ in de vorm van materiële sporen verbergen de informatie die vertelt wat zich heeft afgespeeld.
Deze informatie liegt niet, maar kan alleen zijn verhaal vertellen wanneer de informatie op een juiste manier wordt geïnterpreteerd in de context van de situatie.
De deskundige geeft in het eindrapport zijn interpretatie van de betekenis van de onderzoeksresultaten in de context van de te onderzoeken situatie.
Of eigenlijk; in de context van de bij de deskundige bekende informatie. Informatie waar de deskundige niet van op de hoogte is, kan hij immers niet meenemen in zijn interpretatie van de resultaten.
Feiten
Feiten zijn zaken waar we het met elkaar over eens zijn. Feiten kunnen objectief door verschillende mensen worden vastgesteld door middel van waarneming of onderzoek.
Als men (op het moment van dit schrijven) buiten de temperatuur meet met een gedegen meetinstrument, zal dat aangeven dat de temperatuur 15°C is. Verschillende mensen kunnen deze meting uitvoeren. We zullen het er allemaal over eens zijn dat het 15°C is buiten.
Interpretatie van feiten
We hebben allemaal een eigen interpretatie van feiten. Deze interpretatie is ook afhankelijk van de context waarin je het feit plaatst.
Als het op de dag van de bovenbeschreven temperatuurmeting 1e kerstdag is, vinden we de temperatuur hoog voor de tijd van het jaar. Als we deze zelfde meting vinden op 1 juli en we waren van plan om op het strand te gaan liggen zonnen, vinden we de temperatuur te laag (te koud) om de plannen voort te zetten. Terwijl de temperatuur weer prima is om een stevige wandeling te gaan maken door het bos.
Sommige mensen zullen het erg koud vinden als het 15°C is, terwijl andere mensen dit een prima temperatuur vinden.
Interpretatie is dus erg subjectief.
Interpretatie van forensische onderzoeksresultaten
Bij forensisch onderzoek wordt gevraagd naar de professionele mening van de onderzoeker, omdat het interpreteren van onderzoeksresultaten door iemand die geen kennis heeft over het onderzoek of de wetenschap hierachter, zeer moeilijk is.
In het Wetboek van Strafvordering staat weergegeven dat van de deskundige verwacht wordt dat hij: verklaart, gebaseerd op wat zijn wetenschap en kennis hem leren omtrent datgene wat aan zijn oordeel onderworpen is (art. 51l, lid 3).
De deskundige gebruikt dus zijn kennis van de wetenschap bij het interpreteren van de feiten.
De wetenschap achter het spoor, de aard van het materiaal en de wijze waarop de informatie is achtergebleven op het materiaal zijn voorbeelden van de kennis die een deskundige gebruikt bij het interpreteren van de informatie in de context van de gegeven situatie.
Bij het formuleren van een interpretatie in een forensisch onderzoek dient de deskundige erg voorzichtig te zijn. Hij kan alleen uitgaan van de feiten die hij met zijn onderzoek heeft gevonden en de informatie die bij hem beschikbaar is.
De conclusies van een deskundige blijven dus altijd gebaseerd op de feiten die tijdens het onderzoek uit de materiële sporen zijn geëxtraheerd.
Het trekken van de uiteindelijke conclusie; de betekenis van de gevonden informatie met betrekking tot wat zich daadwerkelijk heeft afgespeeld, is vervolgens een taak van de rechter.
Samen naar de waarheid!
Cynthia
P.S. Hebben jouw vrienden en collega’s ook te maken met feiten en interpretaties? Deel dit artikel door op de tweet, like of share buttons te klikken, zodat ook de mensen in jouw netwerk kunnen profiteren van deze informatie.
